က်​ေနာ္​့ရြာအတြက္​ ပံ့ပိုးသူမ်ား

ရြာအဝင္​ဝရဲ႕ ဘယ္​ဘက္​မွာ​ေတာ့ မဂၤလာသုခ​ေက်ာင္​းဆိုတဲ့ ဘုန္​းႀကီး​ေက်ာင္​း႐ွိတယ္​။ အရမ္​းသာယာတဲ့​ေက်ာင္​း​ေပါ့။ ပန္​းဥယ်ာဥ္​​ေလးနဲ႔ ​ေစတီတခ်ိဳ႕တည္​ထားတဲ့ ​ေျမကြက္​လပ္​နဲ႔ ကိုရင္​​ေလး​ေတြကို စာသင္​​ေပးတဲ့ ​ေက်ာင္​း​ေဆာင္​​ေလး​ေတြ၊ ဘုန္​းႀကီး ဦပၪၨင္​းတို႔ရဲ႕ တရားစာရြတ္​ဖတ္​သံ​ေတြနဲ႔ ​ေက်ာင္​းဟာ က်က္​သ​ေရ႐ွိလို႔​ေနပါတယ္​။ ညာဘက္​မွာလည္​း ခန္​႔ညားထည္​ဝါတဲ့ ​ေက်ာင္​း​ေဆာင္​ႀကီး႐ွိတဲ့ ဘုန္​းႀကီး​ေက်ာင္​းတစ္​​ေက်ာင္​းလည္​း႐ွိတယ္​။ ​ေျပာရရင္​ ရြာဦး​ေက်ာင္​း​ေတြ​ေပါ့။ အဲဒီ​ေက်ာင္​း​ေတြနဲ႔ ရြာအဝင္​ဝကိုက သိပ္​ဂုဏ္​႐ွိ​ေနပါၿပီ။ ရြာတြင္​းလမ္​း​ေလးကိုၾကည္​့မယ္​ဆိုရင္​ အိမ္​တခ်ိဳ႕ ျခံရံၿပီး ​ေျဖာင္​့ျဖဴး​ေနပါတယ္​။ အိမ္​​ေတြဟာ အိမ္​ႀကီးအိမ္​​ေကာင္​း​ေတြ​ေရာ သာမန္​စားဝတ္​​ေရးအတြက္​ ရံံုးကန္​​ေနရတဲ့ အိမ္​​ေတြလည္​း႐ွိပါ​တယ္​။ အမ်ားစုက​ေတာ့ ​ေအး​ေအးခ်မ္​းခ်မ္​းနဲ႔ ​ေနခ်င္​စဖြယ္​ပါပဲ။ ရြာလမ္​းမက​ေန အ​ေနာက္​ထဲကိုဆက္​သြားရင္​ ခဏအၾကာမွာ​ေတာ့ ရြာရဲ႕ အလယ္​ အ​ေ႐ွ႕၊ အ​ေနာက္​၊ ​ေတာင္​၊ ​ေျမာက္​ လမ္​း​ေလးဆံုကိုဆက္​ထားတဲ့ ရြာရဲ႕ ပင္​မ လမ္​းဆံုကို​ေတြ႔ရမွာပဲျဖစ္​တယ္​။ က်​ေနာ္​က​ေတာ့ ​ေတာင္​ပိုင္​းမွာ​ေနခဲ့တယ္​။ က်​ေနာ္​တို႔​ေတာင္​ပိုင္​းက အတြင္​းက်တဲ့အတြက္​ တျခားဘက္​​ေတြထက္​စာရင္​ ပိုၿပီး တိတ္​​ဆိတ္​​ေအးခ်မ္​းပါတယ္​။ လမ္​းျခား​ေလး​ေတြ႐ွိသလို ထူးထူးျခားျခား ဘုရားပြဲ ဇာတ္​ခံုႀကီး ျပဳလုပ္​ရာ ​ေျမကြက္​လပ္​ႀကီးကလည္​း က်​ေနာ္​တို႔ ​ေတာင္​ပိုင္​းမွာပဲ႐ွိတယ္​။ အဲဒီ​ေျမကြက္​လပ္​ႀကီးနဲ႔ က်​ေနာ္​တို႔အိမ္​ဟာ တစ္​အိမ္​​ေက်ာ္​ပဲျခားပါတယ္​။ ရြာရဲ႕ က်က္​သ​ေရ​ေဆာင္​ "​ေရလွ်ံ​ေတာ္​ ျမတ္​စြာဘုရား" တည္​ထားကိုးကြယ္​ရာ ​ေက်ာင္​း​ေဆာင္​ကလည္​း ​ေျမကြက္​လပ္​ႀကီးရဲ႕ အ​ေ႐ွ႕တည္​့တည္​့မွာပဲ မ်က္​ႏွာမူထားတယ္​။ ​ေတာင္​ပိုင္​းဟာ ​ေနခ်င္​စဖြယ္​ အျဖစ္​ဆံုးပါပဲ​ဗ်ာ။ က်​ေနာ္​အမွတ္​ရဆံုး​ေနရာ​ေတြက​ေတာ့ လမ္​းဆံုကပ္​လ်က္​က ဦးတ႐ုတ္​ႀကီး ကုန္​ဆံုဆိုင္​၊ လက္​ဖက္​ရည္​ဆိုင္​ႀကီး(နာမည္​မသိ​ေတာ့)၊ ​ေျမာက္​ပိုင္​းရဲ႕ ကုန္စံုဆိုင္​၊ ႏွစ္​ဆယ္​ ငါးဆယ္​​ေပးၾကည္​့ခဲ့ရတဲ့ ပါဝါရိမ္​းဂ်ားကားသာ ျပတဲ့ ​ဗီဒီယိုရံု၊ ​ေရခဲသုပ္​ဆိုင္​ ၿပီး​ေတာ့ ​အုတ္​​ေရအိုးစင္​အ​ေဟာင္​းႀကီးကို သူ႔ရဲ႕ စံျမန္​းရာဘံုႀကီးအလား ထင္​မွတ္​႐ွာတဲ့ အ႐ူးႀကီး ​ေနာင္​ပု​ေနာင္​ သူလည္​းအခုထိက်န္​းမာဆဲ၊ ​ေန႔တိုင္​း ထမင္​းဟင္​း အိမ္​​ေပါက္​​ေစ့လိုက္​​ေတာင္​းဆဲ၊ ရြာရဲ႕သနား ဂ႐ုဏာနဲ႔အတူ က်န္​းမာဆဲ အို​ဗ်ာ အမ်ားဆိုအမ်ားႀကီး။ သူတို႔​ေတြဟာ က်​ေနာ္​့ဘဝနဲ႔ အျမဲလိုလို ပတ္​သက္​ခဲ့ရတဲ့သူ​ေတြ။ က်​ေနာ္​မ​ေမ့ႏိုင္​ဘူး။ ရြာရဲ႕ လြမ္​းစရာအျဖစ္​​ေတြကလည္​း ဘယ္​​ေတာ့မွဆံုးမွာမဟုတ္​ဘူး။ က်​ေနာ္​့မွာ အမွတ္​တရ​ေတြ အကုန္​႐ွိတယ္​...

"ကန္​ပိုင္​ရြာဟု အမည္​တြင္​သည္​"

က်​ေနာ္​့ရြာက မႏၲ​ေလးၿမိဳ႕အနီးမွာ ႐ွိတယ္​။ ၿမိဳ႕နဲ႔ဆိုရင္​ ၁၂မိုင္​​ေလာက္​​ေဝးတယ္​။ အဲဒါက က်​ေနာ္ငယ္​ငယ္​ ၄တန္​း​ေက်ာင္​းသား​ေလာက္​က အ​ေတြးနဲ႔​ေျပာျပတာ​ဗ်။ တကယ္​တမ္​းဘယ္​​ေလာက္​႐ွိမွန္​းက်​ေနာ္​မသိ။ နန္​းၿမိဳ႕က်ံဴးႀကီးတစ္​ဖက္​ကို ၂မိုင္​ဆိုၿပီး ကိုယ္​့ဘာသာတြက္​ခဲ့တဲ့အရြယ္​​ေပါ့။ မႏၲ​ေလးၿမိဳ႕ရဲ႕ ​ေျမာက္​ဘက္​ထဲကိုသြားရတယ္​။ မႏၲ​ေလး မတၱရာကားလမ္​းမရဲ႕ ​အ​ေနာက္​ဘက္​မွာတည္​႐ွိတယ္​။ ​ေတာင္​ျပံဳးကိုမ​ေရာက္​ခင္​​ေပါ့​ဗ်ာ။ အဲဒီကားလမ္​းမႀကီး​ေပၚမွာ က်​ေနာ္​မ​ေရမတြက္​ႏိုင္​​ေအာင္​ ရြာဆီသြားခဲ့ဘူးတယ္​။ ကားလမ္​းရဲ႕အ​ေနာက္​ဘက္​စူးစူးကိုသြားလိုက္​ရင္​​ေတာ့ "ကန္​ပိုင္​ရြာမွ ႀကိဳဆိုပါ၏"ဆိုတဲ့ ဆိုင္​းဘုတ္​ပန္​းခ်ီႀကီးကို​ေတ္​ိ့ရင္​ အဲဒါက်​ေနာ္​့ရြာပဲ။ ​ေ႐ွ႕မွာ ရြာႏွစ္​ခု​ေလာက္​ျဖတ္​ခဲ့ရတယ္​ဆိုရင္​ ဆိုင္​ကယ္​မ႐ွိခင္​က ကားလမ္​းႀကီးက​ေန လမ္​း​ေလွ်ာက္​ခဲ့ရတဲ့အရသာကို စဥ္​းစားၾကည္​့​ေပါ့​ဗ်ာ။ ဟုတ္​တယ္​..က်​ေနာ္​့ရြာက ကန္​ပိုင္​ရြာ အသံထြက္​ရြတ္​ရင္​ "ဂဘိုင္​ရြာ"။ ငယ္​ငယ္​က ​ေရး​ေတာ့အမွန္​ ဖတ္​​ေတာ့အသံကို နားမလည္​ခဲ့တံုးက က်​ေနာ္​ဟာ လူတက္​ႀကီးလုပ္​ၿပီး "ကန္​ပိုင္​ရြာ"ဆိုၿပီး ၿပိဳင္​ျငင္​းခဲ့ဘူးတယ္​။....ခုကားလမ္​းနဲ႔ ရြာကိုဆက္​ထားတဲ့ ရြာလမ္​းမႀကီးက ပ်က္​စီး​ေနၿပီ..သိပ္​ကိုပ်က္​စီး​ေနၿပီ ဒါ​ေပမဲ့ ​ေရာက္​တိုင္​း စိမ္​း​ေနတက္​တဲ့ လယ္​ကြင္​း​ေတြ၊ ႏွစ္​ဘယ္​​ေလာက္​ၾကာၾကာ အလႉ႐ွင္​​ေပၚတက္​တဲ့ ဇရပ္​နား​ေန​ေဆာင္​ႀကီး ၿပီး​ေတာ့သူ႔​ေဘးက မခြဲအတူ​​ေနခဲ့တဲ့ ​ေညာင္​ပင္​ႀကီးက ရြာလမ္​းမ​ေဘးမွာ တင္​့တယ္​​ေနဆဲ။ က်​ေနာ္​​ေလ ​ေျပာခ်င္​တာ​ေတြအမ်ားႀကီး စာ​ေရးဆရာတ​စ္​​ေယာက္​မဟုတ္​တဲ့အတြက္​ စာ​ေတြမစီတက္​ဘူး မစဥ္​တက္​ဘူး။ လိုရာထက္​ မ​ေရာက္​ ​ေခၚရာထက္​ပါမလာတဲ့ စာ​ေတြဖတ္​မိခဲ့ရင္​ ​​ေတာင္​းပန္​တယ္​။ ဒါ​ေပမဲ့ က်​ေနာ္​ ​ေရးဦးမယ္​။ ဒီ​ေန႔​ေတာ့ ဒီမွာရပ္​ဦးမည္​။ thank you..

အို​ဗ်ာ..သိပ္​လွလြန္​းလို႔

ခင္​​ဗ်ားတို႔ နား​ေထာင္​ခ်င္​လား.. က်​ေနာ္​့ရြာအ​ေၾကာင္​း
အင္​း..တကယ္​တမ္​း က်​ေနာ္​​ေနခဲ့ရတဲ့ က​ေလးဘဝ ကုန္​ဆံုးခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္​​ေတြျဖစ္​တည္​ခဲ့တဲ့ ရြာ။ ဟုတ္​တယ္​ က်​ေနာ္​့ရြာ..အဲဒါ ​ေျပာဖို႔ဆိုရင္​ က်​ေနာ္​ ​ေနာက္​ထပ္​ အခ်ိန္​ ၁၀ႏွစ္​​ေလာက္​ကို ျပန္​သြားရမယ္​။ အရမ္​း​ေပ်ာ္​စရာ​ေကာင္​းခဲ့တဲ့ အခ်ိန္​​ေပါ့။